مرد: مدتی در کار مُردوم حیرانِم. هرکی یَه وینِم یه نوع قرص خوارده دارِه!.یکی قرص فشار خون، یکی چربی خون، یکی تقویتی ، یکی افسردگی!

مدتی است در کار مردم حیران مانده ام. هرکسی را می بینم یک نوع قرص می خورد. یکی قرص فشارخون، یکی چربی خون، یکی تقویت کننده، یکی افسردگی!

زن: موردوم اَلَن همه نوعی افسردگی دارِن، تو حالِ خودشان نِیَن. برخی اصلا خیلی دیوانه اند، حَسّاسن.

زن: مردم الان همه نوعی افسردگی دارند. در حال طبیعی نیستند. برخی اصلا خیلی دیوانه و حساس شده اند.

مرد: دکترشان لاعلاج بُمانسِن. دِ چاره ای ندارِن.روزی میز گِلِه(کور میرزا حلوا) قرص ضد افسردگی چی کار تونِه بوکونِه!

مرد: دکترها لاعلاج ماندند. دیگر چاره ای ندارند. هر روز مقدار کمی قرص ضد افسردگی چکار می تواند بکند.

زن: بهتره هونو آو شهر دل ، نوشابه دِل، آب معدنی دِل قاطی بوکونِن تا مردوم چاقا باشِن!!!.

زن: بهتر است همان مقدار را در داخل آب شهری،نوشابه، آب معدنی مخلوط کنند تا مردم را درمان نمایند.

مرد: اصل همه چی به خود آدمِ وَگردَنِه، وَنِه یِه خُرده فولاکِن بَدِن، نَدَنِن.تا راحت تره جان بَدَن.

مرد: اصل هر چیزی به برخورد آدم ها بستگی دارد. باید کمی شانه خالی کنند اینکار را نمی کنند تا راحت تر بمیرند.

زن:الَن دلبستگی ها به مال و منال، فرزند و ... زیادا با. وی مشکلات و گرفتاری ها زیادا با.

زن: الان دلبستگی به مال و ثروت، فرزند و ... زیاد شده است.مشکلات و گرفتاری های آن هم زیاد شده است.

مرد: مرد وَنِه غم و غصه خوشتِه دل ندارِه بیرون بِی کَلِه تا بتونِه درست زیندگی بوکونِه.

مرد مرد باید غم و غصه خودش را در دل نگه ندارد و بیرون بریزد تا بتواند درست زندگی کند.

مگر نشنیده بودی:

شاد زی با سیاه چشمان شاد

 که جهان نیست جز فسانه و باد

 ز نامده تنگ دل نباید بود (ز آمده شادمان بباید بود)

وز گذشته نباید کرد هیچ  یاد .

اگر دنیا فتد با تو سر جنگ

 اگر از غصه ها گشته دلت تنگ

نفس حبس و شکم پرباد گردان

بزن گوز و دلت شاد گردان

رادیو  جواهرده-برنامه بیست و سوم

آیین نمایشی گیلکی "عروس گلی" توسط گروه دیلمان

ایرانیان آمدن بهار و آغاز نوروز را در اغلب ادیان آسمانی و کیش های مردم در دوران قبل از اسلام و بعد از آن با طرق مختلف و از راههای گوناگون به هم خبر داده و جشن می گیرند. سنتی قدیمی که در هر سال نو می شود.

آیین هایی نظیر انجام اعمالی قبل ، حین و بعد از تحویل سال نیز خود در مقوله ای جداگانه مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در بین مردم خطه ساحلی دریای خزر نیز آیین عروس گلی، رابه چره ، نوروزخوانی و غیره انجام می شود.

گروه دیلمان استان گیلان بر اساس یک باور قدیمی داستان امیر نما ماه(امیرماه تقویم دیلمی و نه گیلکی )  را همراه با تواشیح و شعرهایی برخاسته از فولکلور مردم گیلان به نظم کشیده و در قالب یک نمایشنامه  به اجراء در می آورند.

امیر که مردی چوپان و صداقت پیشه است با گرم شدن تدریجی زمین و شکوفه زدن چند درخت عازم کوچ می شود ولی از بخت بد به گیر دیو سرمای زمستان می افتد و نمی تواند به دیدار عروس خود(عروس گلی) نایل آید لذا از سیاگالش (اسطوره گالش ها جهت کمک در اوقات سختی و مشکلات) استمداد می طلبد و در نهایت بهار بر زمستان پیروز شده و تمام طبیعت به یکباره جلوه ای تازه می یابد.

*افرادی که مایل به دریافت سی دی و خلاصه ای از فیلم تهیه شده از این مراسم هستند می توانند با ایمیل نویسنده وبلاگ  تماس بگیرند.

برگزاری جشن های آیینی و استفاده از مواهب طبیعی برای شاد زیستن یکی از مقوله های مهم توجه انسان به طبیعت اطراف خود است. کشور ایران در کمربند نیمه خشک جهان قرار دارد لذا  آب و ریزش نزولات جوی برای مردم اهمیت ویژه ای دارد.اکثرأ باران را رحمت الهی و برف را نشانه برکت در کشاورزی می دانند.

http://www.solhvadosti.org/Uploaded/Gallery/Images/20110525/13330544.jpg

در شهرستان رامسر و حومه

برف از موارد دوست داشتنی نزولات جوی برای اغلب مردم شهرستان از جمله کشاورزان، شکارچیان ، کودکان و نوجوانان و ...است. خوردن برف و شکر در زمستان ها باب بود و خوردن آن را نشانه سلامتی و تداوم آن می دانستند. در بالای بلندی ها نیز کندن چاله هایی به ارتفاع یک تا دومتر به نام "ورف چال" برای ذخیره نزولات جوی جهت تابستان ها در باغات و جنگل های تحت پوشش دامداران  توسط گالش ها نیز انجام می شد.

در دامنه کوه سه برادر (سه برارگِه رجه) در محلی به نام سَه بُن در کناره رودخانه یخچال طبیعی وجود دارد که در تابستانها از آن یخ تهیه می شود تا خنکی بخش نوشابه ها و آب میوه ها جهت فروش به گردشگران و مسافران جواهرده باشد. با آمدن برق به این روستا کم کم این سنت نیز به فراموشی سپرده شده است .

آیین سنتی ورف چال

در برخی از شهرهای مازندران جهت اهمیت دادن به ریزش نزولات جوی و ذخیره آنها آیین سنتی برف چال (ورف چال) نیز با قدمت کمتر از 1500 سال انجام می شود.

برف چال كه در گويش مازندراني وَرفِ چال varf-e cal خوانده مي شود به لحاظ واژه شناسي به معناي «گودال برف» است .

آيين برف چال ريشه تاريخي و مذهبي دارد و پیشینه این مراسم به دوره آل بویه ، در طبرستان ، باز می گردد. رسم برف چال از رسم هايي است كه زمان اجراي آن بستگي به زيست طبيعي وجو آب و هوايي و وجود برف در منطقه دارد.

بنيان اعتقادي وپشتوانه مذهبي رسم برف چال را به كرامات سيد حسن ولي عارف وزاهد قرن نهم هجري نسبت مي دهند. گفته مي شود وي از طريق 16 نيا به امام حسن عسگري(ع) ارتباط دارد.

بقیه مطالب در آدرس ذیل

http://club.solhvadosti.org/Default.aspx?PID=59

(منبع: گبل و دیلم (فرهنگ)http://khurtav.blogfa.com

در استان گیلان:

وارسنچیئن (نزولات آسمانی)