شکر الله،
شد نصیبم مشهد شاه‌رضا
یافتم بوی بهشت،
از مرقد شاه‌رضا
بر در اول،
که سقاخانه آن حضرت است
آب کوثر در میانش
شربت بیمارهاست
هرکسی یک جام
نوش کند،‌ دردش زایل شود
از حکیمان طبیبان جهان او را شفاست
یوسفی از مصر خوبان،
در خراسان آمده
سنگ بر تعظیم او،
از سنگ غلتان آمده
گرچه خانه سنگین شده زیارتگاه
شرافتش ز وجود علی عمران آمده
منبع:http://www.tadaneh.com/2007/01/blog-post_4424.htm

http://dc738.4shared.com/img/sNRGUJnyba/s24/15519a500e0/IMG_9287?async&rand=0.9030242776772022

* جهت بزرگترشدن تصویر روی عکس راست کلیک کرده  و گزینه  view image راانتخاب فرمایید.

http://mazandsport.com/images/78/77/555/02/20/7.jpg

مسابقات کشتی گیله مردی (محلی) گرامیداشت پهلوانان فقید منطقه با حضور کشتی گیران بنام این رشته در استانهای گیلان و مازندران در روستای چورته از توابع شهرستان رامسر

https://scontent.cdninstagram.com/hphotos-xft1/t51.2885-15/e35/12345695_213206639012038_1438535374_n.jpg

توجه:

جهت دریافت طرح و انتخاب نمونه های دلخواه بر روی چوب می توانید با ای میل نگارنده و یا گذاشتن کامنت اقدام فرمایید.

https://scontent.cdninstagram.com/hphotos-xfa1/t51.2885-15/e15/11312450_891235337614573_1963733528_n.jpg

http://www.tishineh.com/tour/Pictures/Item/3567/44532.jpg

کمتر شنیده شده

1-      وی بالسکونِ پوک بزنی وی موشت وا نوبونِه!

اگر به آرنج او پتک بزنی مشتش باز نمی شود.

کنایه: در نهایت خسیسی ، خسیس نهاد.

یادآوری:

جان به عزرائیل نَدنه، موس به شیطان!

به عزرائیل جان و به شیطان ک....  را نمی دهد.

2-      کَک  کین (سَرِ) داغ کانه.

کون حشره کک را داغ می کند!

کنایه: زرنگ و تیز بودن در کارها. فرزبودن.

3-      رشکِ روغان گَرِه.

از شپش روغن می گیرد.

کنایه: خسیس بودن. قناعت زیاد.

یادآوری:

از آو کره گَرِه(این زبانزد فارسی است).

از آب کره می گیرد.

4-      خُودَ وی دهَن پُلاکَت دِبی!

انگار در دهانش پلوی کته باشد.

کنایه: به صورت غیر واضح و نامفهوم صحبت کردن.

5-      شلارباتَه!

شلوارش را در آورده!

کنایه: بی شرم و حیا، آدم دعوایی و پر حاشیه.

6-      سنگ اُربو!

گلابی محلی سنگی و سفت.

کنایه: نادان، فردی که چیزی در مغزش فرو نمی رود.

7-      کوت و بات الکی(یَه)!

سعی و تلاش بیخود.

کنایه: جواب نگرفتن از تلاش فرد.

8-      یه مو نازکِ دو مو کلفت!

یک مو نازک است و دو مو کلفت است.

کنایه: جور درنیامدن کار. جفت نشدن دو قطعه.

9-      گشادی شاه خَنِم      درازی ماه خَنم!

عریضی شاه خانم   و درازی ماه خانم!

کنایه: سهولت و راحتی انجام کاربر طبق سلیقه افراد. سبک شمردن کارهای خُرد.

یادآوریL (این زبانزد فارسی است)

آهنگری شغل راحتی است!.اگر آهن گداخته را عریضش کنی بیل می شود و اگر درازش کنی سیخ می شود.

10-  وی سر هرگز بی کلاه نمانِه(این زبانزد فارسی است).

سرش هیچ وقت بی کلاه نمی ماند.

کنایه: به او هم چیزی خواهد رسید، بهره جستن از کارها.

11-  تاف توندی خوروش چاکونی خوب دَرهَنِه!

اگر با عجله خورش درست کنی خوشمزه می شود!

کنایه: گاهأ تعجیل در کاری نتیجه مثبت خواهد داد.

12-  تاف توندی کِش داکونی وَنِه دو مرتبه داکونی!

اگر با عجله ادرار کنی باید دوبار ادرار کنی!

کنایه: مذمّت تعجیل کردن در برخی از کارها، نکوهش عجله کردن در کارها.

یادآوری:

1-      آدم زرنگ دو تَه کفش (چُموش) پاره کانِه.

1-    هوا(زمینِ) تَش وَرِه

از آسمان(زمین) آتش می بارد.

کنایه: شدت گرمای هوا

یادآوری:

1-    هوا پو نزنه

هوا باد ملایمی هم ندارد(نمی وزد).

2-    هوا هَلووود کانِه

هوا مثل حالتی که بخار از آب بلند می شود، می باشد.

3-    اَزَ وی گوز ببیشت(ببیشته) نَنَه!

انگار گ .... زش برشته شده نیست.

کنایه: حرف یا سخن اشتباه گفتن یا عمل نادرست انجام دادن بدون توجه به وضعیت موجود.

یادآوری:

1-اََززَ  وِرِه دَنگ زَنِه!

2-وی نفس از جای گرم دَر هَنِه!(این زبانزد فارسی است)

نفسش از جای گرم بلند می شود.

4-    آسمان کین لوکا دَکِت(دکِتِه)

آسمان سوراخ شد.

کنایه: شدت بارندگی.

5-    پَرده باسُس (داسُس)!

(پرده باسُس نی یَه)

پرده پاره شد.

کنایه: از بین رفتن حجاب و یا پرده شرم و حیاء.

یادآوری:

1-    گاو اُرَک باسِس(داسُس)

طناب بلند دور گردن گاو پاره شد. بی صاحب. بدون کنترل.

2-    وِلَنگِ مادیان، ایلخی مادیان.

6-    مِرِه اِنگیس دَنِه!

چیزی به نظرم می رسد(می آید).

کنایه: خیال پردازی از روی حدس و گمان.

7-    می چُم(دل) روشِنِه!

چشم(دل) من روشن است.

کنایه: امید داشتن به آینده کار، نتیجه خوب گرفتن.

8-    می چُم دَر(راه) سر نی یَه.

چشم من بر سر درب(راه) ورودی است.

کنایه: انتظار کشیدن آمدن مهمان، منتظر خبری بودن.

9-    پیش قاضی معلّق بازی(این زبانزد فارسی است)

کنایه:گفتن  دروغ و پیچاندن موضوع آشکار.

10-بی سر بی پوس بوشا!

بدون سر و بدون لباس رفت!.

کنایه: سراسیمه شدن، فرار از روی ترس . شنیدن خبر ناگوار.

11-علف جای سختان دَر هَنه.

علف در جای دشوار و سخت می روید.

کنایه: تحمل سختی ها، صبوربودن.

یادآوری:

1-کار نیکوکردن از پرکردن است.

12-تی شکم جُخ  دَرِه مَگر؟!

مگر داخل شکم تو انگل وجود دارد؟!

کنایه: نکوهش پرخوری فرد.

یادآوری:

1-    تِرِه مگر خرس بترسه دینَه(دینابا)؟

تو را مگر خرس ترسانده است(بود) ؟