کمتر شنیده شده

1-      وی بالسکونِ پوک بزنی وی موشت وا نوبونِه!

اگر به آرنج او پتک بزنی مشتش باز نمی شود.

کنایه: در نهایت خسیسی ، خسیس نهاد.

یادآوری:

جان به عزرائیل نَدنه، موس به شیطان!

به عزرائیل جان و به شیطان ک....  را نمی دهد.

2-      کَک  کین (سَرِ) داغ کانه.

کون حشره کک را داغ می کند!

کنایه: زرنگ و تیز بودن در کارها. فرزبودن.

3-      رشکِ روغان گَرِه.

از شپش روغن می گیرد.

کنایه: خسیس بودن. قناعت زیاد.

یادآوری:

از آو کره گَرِه(این زبانزد فارسی است).

از آب کره می گیرد.

4-      خُودَ وی دهَن پُلاکَت دِبی!

انگار در دهانش پلوی کته باشد.

کنایه: به صورت غیر واضح و نامفهوم صحبت کردن.

5-      شلارباتَه!

شلوارش را در آورده!

کنایه: بی شرم و حیا، آدم دعوایی و پر حاشیه.

6-      سنگ اُربو!

گلابی محلی سنگی و سفت.

کنایه: نادان، فردی که چیزی در مغزش فرو نمی رود.

7-      کوت و بات الکی(یَه)!

سعی و تلاش بیخود.

کنایه: جواب نگرفتن از تلاش فرد.

8-      یه مو نازکِ دو مو کلفت!

یک مو نازک است و دو مو کلفت است.

کنایه: جور درنیامدن کار. جفت نشدن دو قطعه.

9-      گشادی شاه خَنِم      درازی ماه خَنم!

عریضی شاه خانم   و درازی ماه خانم!

کنایه: سهولت و راحتی انجام کاربر طبق سلیقه افراد. سبک شمردن کارهای خُرد.

یادآوریL (این زبانزد فارسی است)

آهنگری شغل راحتی است!.اگر آهن گداخته را عریضش کنی بیل می شود و اگر درازش کنی سیخ می شود.

10-  وی سر هرگز بی کلاه نمانِه(این زبانزد فارسی است).

سرش هیچ وقت بی کلاه نمی ماند.

کنایه: به او هم چیزی خواهد رسید، بهره جستن از کارها.

11-  تاف توندی خوروش چاکونی خوب دَرهَنِه!

اگر با عجله خورش درست کنی خوشمزه می شود!

کنایه: گاهأ تعجیل در کاری نتیجه مثبت خواهد داد.

12-  تاف توندی کِش داکونی وَنِه دو مرتبه داکونی!

اگر با عجله ادرار کنی باید دوبار ادرار کنی!

کنایه: مذمّت تعجیل کردن در برخی از کارها، نکوهش عجله کردن در کارها.

یادآوری:

1-      آدم زرنگ دو تَه کفش (چُموش) پاره کانِه.