جواهرده را دوست دارم

همراه با خانه های زگالی،

کوههای پابرجا

و چشمه های آب زلالش "

" مردمش چون کوه استوار چون آینه بی ریا و با دلی همچون دریایند"

https://s34.picofile.com/file/8486957226/1009747101_115727813.jpg

https://s25.picofile.com/file/8451175234/IMG_20211119_WA0006.jpg

https://s25.picofile.com/file/8456091434/IMG_20220907_WA0001.jpg

"اینجا محل عبور فرشتگان است آب و هوا را آلوده نکنیم "

http://s9.picofile.com/file/8345060376/javaherdeh_N.jpg

https://s32.picofile.com/file/8480871726/%DA%AF%DB%8C%D8%A7%D9%87%D8%A7%D9%86_%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D9%88%DB%8C%DB%8C.jpg

https://s30.picofile.com/file/8468628500/%DA%AF%D8%A7%D9%88_%D8%A8%D8%A7_%D8%B2%D9%86%DA%AF%D9%88%D9%84%D9%87_%D8%AA%D8%A7%DA%A9_%D8%B3%D8%B1_1402.jpg

https://s24.picofile.com/file/8451694368/parandehnegary2.JPG

رزرو مکان و بلیط تور های رامسر گردی و پرنده نگری

( خانوادگی و گروهی)

راهنمای محلی و تورگردی (اکوتوریسم) TEL: 09366348680

https://s20.picofile.com/file/8445943734/IMG_20220104_WA0000.jpg

https://s31.picofile.com/file/8474339500/%DB%8C%D8%A7%D9%84_%D8%A8%DA%A9%D8%AA_%D8%AA%D9%84%D9%87_%D9%84%D9%BE%D8%A7%D8%B3%D8%B1_%D8%AC%D9%88%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%AF%D9%87.jpg

https://arq.ir/wp-content/uploads/2017/02/8656.jpg

https://s34.picofile.com/file/8487347368/adineh_mousqe.jpg

عکس: محمدولی تکاسی(پاییز1404)

اقوام قدیم ساکن در کناره ساحلی دریای گیلان و مازندران

کلیپ نامگذاری مسجد آدینه(دزگی مزگتی) جواهرده

http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/img/daneshnameh_up/d/da//Sarakhs.jpg

بر اساس شواهد فسیلی، سرخس‌ها نخستین بار در اوایل دوره كربونیفر و حدود 350 میلیون سال پیش ظاهر شدند. در این دوره غالب‌ترین رویش گیاهی را سرخس تشكیل می‌داد؛ بیشتر سرخس‌ها در این دوره منقرض شدند اما برخی باقی‌مانده و به صورت اشكال پیشرفته تكامل یافتند. احتمال می رود سرخس های جنگل های بارانی شمال و منطقه سخت سر و ییلاقات اطراف آن نیز بازمانده از عصر یخبندان باشند که با گذشت میلیون ها سال خود را با شرایط آب و هوایی فعلی وفق داده اند. سرخس ها ریزوم دارند و ریزوم در سال یک ساقه هوایی تولید می‌کند که حامل برگهای بزرگی است. ساقه سرخسها ، به استثنای بعضی گونه‌های نادر مناطق حاره ، همیشه زیرزمینی و به صورت ریزوم است. سرخس های شمال اغلی از تیره بسپایک و یا زنگی دارو هستند.

در گویش مردم منطقه سخت سر اصطلاحاتی نظیر "کِری چال" در جواهرده(شرق بوستان جنگلی صغل محله) و  "تمیجان کِری"( نام قدیمی بامسی در ابتدای جاده جواهرده که حاکم نشین در فصل های پاییز و زمستان بود) به کار می رود.

کاربرد حرف "ت" در زبانزدهای گیلکی رامسری

ت در اغلب زبانزدهای رامسری اغلب نقش فعلی داشته و گاها در نقش مصدری و یا اسم مصدر کاربرد دارد. حرف ت اغلب اوقات با غلیظ شدن ادای کلماتی(فونتیک) که نقش صفت یا فعلی را دارند دلیل برتأکید است. کلماتی نظیر قباحَت، جُفتِک زَه.

تئاتر رادیویی گیلکی ( تی شی ترِه وِگیت دَرِه)

مُلّا: بَس بوکون، مگر تی سَرِمالِه. وی هَمرَه سرتاسَر نی یَنِه! قِباحَت دارِه.وَللّه به خودَ(خودَا)!

ملّا: بس کن. مگر هم سن توست. با او دعوا نکن (یکی به دو نکن). زشت است. سوگند به خدا!

همسادِه: اینم گونِن اولاد. ماشین بُروته موتورسیکلت پَرِشی هِگیته تا کوه دَره پَرت باباشِه نیفله باباشِه.از خوشی پَره ِ گیته اَسوِ بُروته خَر هِگیته!

همسایه: به این هم اولاد می گویند? ماشین را فروخت موتور پرشی خرید تا در کوه یا دره پرت شده و نفله شود. از خوشحالی پر گرفت  اسب را فروخت و خر را خرید!.

ملّا:آی تی شی ترِه وگیت دارِه  که . دونیا هِچ چی مونِم ندارِه. مگر تو نِبی اسب سر جُفتک زَه. کوه و کمر کم  بی یَر دَشته.

ملّا:ای کسی که به خودت زیاد می نازی و خودت را فراموش کرده ای!  در دنیا هیچ وقت به چیزی مغرور نشو. مگر تو نبودی می پریدی بالای اسب و کوه و دره را برای گشتن کم می آوردی!

همسادَه: اُ موقع خودشه کار و کاسبی یَه دَشتم. نان آورخانه بام. روزی خانه دل هَردَم  روزی نابُردِنابام! دوس باز نوبام. سر و همسر مِره هَلی با.

همسایه: ان موقع کار و کاسبی خودم را داشتم. نان آورخانه بودم.روزی خود را می آوردم و روزی را قطع نمی کردم. دوست باز نبودم.سر و همسر حالیم می شد.

ملا:یِه کم راس گونه! آدم کار بوکوردبی  وی گردن اُ کلفتی نوبا! وِره هفت سال خرس بُخوارِه  وُنُموجَنِه!

ملّا: کمی راست می گویی!. انسان کار بکند گردنش کلفت نمی شود! اگر او را خرس هفت سال بخورد تمام نمی شود!

هَمسادِه: یِه مَنِه وی سر سو پیدا نوبا. بروته گَه هِسّه با! قرض بالا بی یَرده وی بدهی شانِ همه هَدَم  تا نمایان بابا. دل خوندان  چاکانِه  خایه نمکدان!

همساده: یک مدت سر و صدایش پیدا نبود. حالت فراری داشت. قرض بالا آورد بدهی هایش را دادم تا آشکار شد. دل را خانه خون و ب....ها را خانه نمک می کند.(کنایه: دردسر ساز است).

ملّا: خودِته ناراحت نوکون. موجی یَه هَنِه شونو! صبر بوکون.

ملّا: خودت را نارحت نکن. موجی است که می آید و می رود! صبر کن.

همسادِه: دِ سوتُب بی یَردِم .دِ وُلُو بابام. دِ فوسُسِم. می تلیک[1](زِرتک= زرتق) دَر بِمَه!  دِ اَشهَدَن بالله!

همسایه:دیگر حالم بسیار وخیم ست. دیگر پخش زمین شدم. دیگر ویران شدم. به آخر خط رسیدم. دیگر به خدا پناه می برم!

ملّا:اَی تی بِکشته به چی یَه! . دِ بهتر در نیانِه . ای کارا ترِه هَکی نداشته. ناامید نباش ."وی دول بِبه نی یَه  وی سینه م صافِ". امسال ورَرِه زن بابُر . بلکه اهل زیندگی وَکِت.

ملّا: ساخته و پرداخته توست. دیگر بهتر از این نخواهد شد. این کارها از تو بعید است. ناامید نباش.امسال برایش زن بگیر. شاید اهل زندگی شد.

نتیجه اخلاقی:

خودکرده را تدبیر نیست.