تیره بسپایک Polypodiaceae
جنس سرخس عقابی، کرف  

گونه های متعلق به جنس سرخس عقابی گیاهانی علفی و چند ساله با ریزومهای زیرزمینی افقی، قوی و خزنده را شامل می شوند. ساقه کرکدار و در گونه های مختلف ارتفاع آن 200-40 سانتی متر است. برگها بزرگ، به طول متوسط یک متر و به صورت دوبار شانه ای با 20-10 جفت برگچه متقابل و دمبرگ دراز دیده می شوند. برگچه ها کشیده و نسبتا" نوک تیز با قسمت فوقانی صاف و بدون کرک و قسمت تحتانی تا حدی پوشیده از کرکهای یپشمی است. پهنک برگ مثلثی شکل می باشد. گل آذین خوشه ای است و در حاشیه برگها تشکیل می شود.
تاین جنس در ایران فقط یک گونه سرخس دارد که در مناطق تخریب شده جنگلی شمال کشور می رویدو دارای خواص دارویی است.
 
جنس عقابی، کرف  P.aquilinum (L.) Kuhn
   در سرخس عقابی ریزومها در  نزدیکی سطح خاک قرار می گیرند. این گونه دارای برگچه های با حاشیه مضرس و هاگدان کروی شکل است و هاگها معمولا" در محفظه ای قرار دارند که روی آنها را پوسته هایی می پوشاند. برخی از انواع آن به عنوان گیاه زینتی کشت می شوند.
 سرخس عقابی در خاکهای شنی اسیدی و حاصل خیز و دارای آهک کم و معمولا" در مناطق جنگلی به عنوان یک گیاه هرز سمی رشد می کند. تمام اندامهای گیاه به دلیل دارا بودن گلوکوزید سیانوژنیک خاصیت سمی داشته و در گاوها مسمومیت ایجاد می کند. از دم کرده ریزومها و برگها ی آن در طب گیاهی جهت رفع سوء هاضمه استفاده به عمل می آید. محل رویش سرخس عقابی بیشتر در مناطق شمال کشور از جمله رشت، ساری و گرگان گزارش شده است.