پَئر شونو کارَرِه   وَچه دَارِه جا دَنِه

محمد ولی تکاسی

mwtokasi@yahoo.com

وَچه وَرِس بیشیم کالش و دازَه(علف) خورد بوکونیم . اَمِه گاوشانِ رُجام بوکنیم. فقط هی چند تَه گاوِه اَمِرَره بمانسِن. اَلَن خا گوشتِه خریدا خواریم(گوشت را می خریم و می خوریم و تولید نمی کنیم). هوشانِ وَنه خیال دَکیم تا شیر و ماستِ از هَمساده شان گدایی نوکنیم. وَچه با بی میلی و بی حوصلگی خواب جی وَرَسِه بوگوت: خدایا کی وَکَه چَن ماه دیگَر بیشیم سربازی گاوشانِ دَس راحت وَکیم!

 پَئر بوگوتِه: وَچه وَرِس تنبلی یَه بَنِه کنار. قدیما بیخود نوگوتِن: پَئر شونو کارَرِه   وَچه دَارِه جا دَنِه".

 تا کار نوکنی زحمت نکشی مُزد و مَواجِب هم نِدارِه. الَن زمانه جوری وَکِتِه مدرک دکتری هم دَشتِه باشی وَنِه یه هنری بِدِری یا  صنعتی بَلَد باشی وگرنه چرخ زیندگی نگِردَنه.

وَچه بگوتِه: مِرِه ماشین هم هِنِگیتی بوشِم کار بوکونِم شِمِه کمک خرج باشِم.

پَئر بگوته: دبار مارشَن چند تَه چَنبان(زایمان می کردند) سه چهار تَه مانِسِن(زنده می ماندند). اُشان هم کمک حال پدر و مادر بان در کار خانه، کار کشاورزی و .... اَلَن نه کمک حال آنهایند بلکه ویشتر اُشانَرِه خرج تراشی کانِن." کهنه کَمِلِ لِها داناکُن".(کنایه: موضوع خاتمه یافته یا فراموش شده ای را نو کردن و دوباره بخاطر آوردن). باشو مردم جی یاد بگیر. بجای اینکه اَندی پول اینترنت رِه هَدی فلان فیلم یا آهنگ دانلود بوکونی یا چَت بوکونی. وَنِه بُیشی شیر و ماست محلی، غذا و خورشت سنتّی، محصولات باغی فندق و گردو، گل گاوزبان و بقیه تبلیغ بوکنی تا صدنار و سی شِه(یا یک قِران و دو زار) هم اَمِه گیر بی یَه. پَئر خوشته هَمرَه زیر لب خوانده گیری کُرده:

فلک نگذاشت که من بالا نشینم     همیشیک مجلس دانا نشینم

اگر شوم من، هم مجلس نادان     همین خوب است که من تنها نشینم.