پدر: وَچه گَل شان کمتر سر و صدا بوکونین، مو یِه کُناسَه بزنم. نوبو بیر دارِم. به گمانم سوتِب  بوکوردِم (بیاردِم). می تمام اَجارِ بدن درد کانِه.

پدر: بچه ها کمتر سر و صدا کنین . من یک چرت کوتاه بزنم. تب دارم. به خیالم سینه ام خس خس می کند. تمام استخوانهایم درد می کنند.

مادر: به گمانم دوگشُب دِرگا  تی وینی لوکا دل باد بوشا.مرکه یِه گب بزه شیش ماه بنیشتِه (کین نِشیر بِبی) . حرف بی ربط آدِم درد کانِه.

مادر: به گمانم دیشب در بیرون از خانه داخل بینی دماغ تو باد رفته است.آن مرد یک  حرف زد تو شش ماه در خانه نشستی. حرف بی ربط برای انسان قابل تحمل نیست.

پسر: پَئر جان این هم از علامت پیری  یَه، پیری زودرس

پسر: پدر جان این هم از علامات پیری است. پیری زودرس.

مادر: بچه ها سر و صدا نوکنین شمی پَر یه کم بُخواسِه. دوگشب به گمانم گرزه وَچه شیر دَاده با(با تمسخر).

مادر: بچه ها سر و صدا نکنین پدرتان کمی بخوابد. دیشب به خیالم داشت بچه های موش را شیر می داد(با تمسخر).

 پدر: وَرِس مِرِ بابُر مریض خانه.

پدر: بلند شو من را به بیمارستان ببر.

مادر: نخوانه . یه کم سوپ  بَنَم، یه کم هم  جوشنده چاکردم بخور ان شاءالله خوب بونِه. الن داروشان ماده موثره کمه خیلی خوب نِیَن. گچ گُدِه شان ویشته آسیب زَننِ تا چاقا کونِن..

مادر: نمی خواهد.یه کم سوپ گذاشتم و یه کم جوشنده گیاهی درست کرده ام بخور ان شاءالله خوب می شوید. الن داروها دارای ماده موثره کمتری هستندو خیلی مناسب نیستند.گلوله های گچی اند که بیشتر آسیب می رسانند تا درمان کنند.

پدر: خدایا مِرِه دَس هِش چانوکون. اول پاک بوکون بعد بیامرز و خاک بوکون.

پدر: خدایا من را محتاج این و آن نکن. اول گناهان من را پاک کرده و بیامرز بعد زیر خاک ببر..

 به حق هرچی قشنگ کیجایه بوگین الهی آمین.