مادر: وی دیوشان نوشان. وی دوک وَلِه! اَمِه هَمرَه هَلَه وَلِ وَلِه راه شونو.اَمِره جوش وَرگِن نوکون!.

مادر: هنوز ناراحت است. دوک او کج است(کنایه: ناراحتی)! با ما هنوز هم چپ افتاده است! داغ دل ما را تازه نکن!.

پدر: اَمِه کیجا وِرِه نخاسِه  وی تاوانِ وَنه اَمِه هَدیم.اُن خا مُرده خاکِه  خدا وِرِه بیامرزه .لابد قسمت نوبا زن شهید وَکِه.

پدر: دختر ما او را نمی خواست تاوان او را ما بدهیم. او که مرده خاک است. خدا او را بیامرزد. لابد قسمت نبود زن شهید شود.

دختر: شاید تقدیر ما هم همین با. یِه مَردِه بابُردِم  هر روز یِه نفر هَمرَیَه. هم پول دارِه هم د .......

دختر: شاید تقدیر ماهم همین بود. شوهری کردم که هر روز با یک نفر است . هم پول دارد هم د.........

مادر: خدایا می مرگ برسان دِ ای روزایَه نَنِم. خدایا این چه بلایی با اَمِه سر بِمَه?

مادر: خدایا مرگ من را برسان دیگر ین روزها را نبینم. خدایا این چه بلایی بود سر ما آمد?

پدر: مرد مال بیرون ازخانه. تی کیجا حتما وره خیلی گیربده با.  کی بِمه بی! کی بوشا بی! . کوجار هِسّه بی کوجار بوشا بی ?  بَدِه اونم جواب "کینه پِسی" بَدَه."آقا آقا از خانه بیرون شونو".

پدر: مرد مال بیرون از خانه است. دختر تو حتما خیلی به او گیر داده بود. کی آمده بودی کی رفته بودی!. کجا بودی کجا رفته بودی? دیدی او هم جواب "عکس"  داد." آقا آقا بودن از خانه شروع می شود.

(کنایه: احترام به افراد در داخل خانواده)

مادر: اَی دل غافل . شوهرداری و زن داری یک هُنره که هرکی نِدارِه!!!

مادر:ای دل غافل.  شوهرداری و زن داری یک هنر است که هر کسی ندارد!!!

نتیجه اخلاقی:

خوشبختی و آرامش خانواده در زندگی با رفتار و عمل خود افراد  به دست می آید.