اولی:"فقیر یه چی هَمش کَمِه"!  دِ گپ نزن، "می سر وَکِتِه اَسّانِه گَمِچ"!

اولی: "آدم فقیر یک چیزی همیشه کم دارد"! دیگر حرف نزن، "سر من مثل دیگ گِلی آستانه(امامزاده) شده است"(بادکرده است).

دومی: دوگ شوب عجب سور و ساطی با.  خانه گدا عروسی با .همیشیک سر کیسه شُلا نوکانِن مردوم پُلا خوروش مفت بَدِن! اگه دورو گونِم بوگو تو راس گونِه!

دومی : دیشب عجب سور و بساطی بود. خانه گدا عروسی بود . همیشه سر کیسه را شل نمی کنند تا به مردم پلو و خورشت رایگان بدهند.اگر دروغ می گویم بگو تو راست می گویی!

اولی: تِرِه گونِن "وِشنا پولدار ". خیلی ها فقط بِسَوِسِن اَصلَن گوش ندَن تو چی چی گونِه!مو ندانِم چَرِه مردم  می همره وِپیتِن! می وضع اَندی خرابِه که  "دِ سگ هم می دَس نان هِنگیرَنِه"!

اولی: به تو می گویند پولدار گرسنه (کنایه از خسیس بودن). خیلی ها فقط شکمی از عزا درآوردند اصلا گوش ندادند تو چه می گویی ! .من نمی دانم چرا مردم با من چپ افتادند! وضع من آنقدر خراب است که دیگر سگ هم از دست من نان  نمی ­گیرد!

دومی: تو مگر ندانِسه "دوروگو دشمند خدایَه"! هر یِه گَتِه گَپ زَنِه  "باپَتِه کرکِ خنده گَرِه"! کمتر راس بوگو!!!!!!!!!

دومی: تو مگر نمی دانی " دروغگو دشمن خدا است"! آنقدر حرف بزرگی(دروغ) می­ گوید که " مرغ پخته خنده اش می­ گیرد". کمتر راست بگو!!!!!!!!!!

نتیجه اخلاقی:

"با سخنان بی­ اساس و وعده های دروغین خود،  آب به آسیاب دشمنان خود و مردم نریزید".