چند زبانزد گیلکی رامسری(88) سه شنبه بیستم بهمن ۱۳۹۴ 10:54

1-                  سگ نیشناوَ لاب هم نوکانِه

سگ اگر نشنود واق واق هم نمی کند.

کنایه: نفهمیدن افراد شرّ از وقوع یک حادثه غیر منتظره و یا یک ماجرا.

یادآور:

1-                  گوش شیطان کَر  چشم شیطان کور

 

 

2-                  پُرسان پُرسان آدم تا کربلا شونو

با پرسیدن انسان راه کربلا را هم پیدا می کند.

کنایه: اهمیت پشتکار و تلاش برای انجام کار

 

 

3-                  وی دل بِخَه  کَل بز هم شیر دوشَنِه!

اگر دلش بخواهد از بز نر هم شیر می دوشد!

کنایه: انجام کارها از روی خواسته قلبی و بدون اعمال زور.

 

4-      آدم راس راس جار شونو!

مستقیما به داخل  ماتحت انسان ایستاده می رود.

کنایه: بچه یا آدم شیطان و بازیگوش.

یادآور:

1-      وی دو دست و دوپا زمین نی یَنِه!

دو دست و دوپایش از سر بازیگوشی به زمین نمی آید.

 

5-      وِرِه جیرهِ چِه دَرِه (دَشتِه).

داشت از زبان او حرف می کشید.

کنایه: فضولی در کار دیگران.

یادآور:

1-      اُنگوران بیَر  می دندان بَکِند!

انبر بیاور و دندانم را بِکن.

 

6-      شاه گذرنِه شاه قلی نوگذَرنِه

شاه می گذرد اما بچه شاه(وزیر) نمی گذرد.

کنایه: ناراضی بودن افراد زیر دست بعد از توافق شخص اصلی.

 

7-      وی دل شیرین انار بَگِنسِه

به دلش انار شیرین نشست.

کنایه: خوشحالی فرد از انجام کار یا حرفی را در جای مناسب خود بر زبان آوردن.

یادآوری:

1-      بزه وی گوز لوکا سَر!

بر روی ماتحت او زد.

2-      تفنگ سر بزنگاه بی یَه(بِمَه) بَزِن.

هر وقت تفنگ به سمت هدف آمد تیر را رها کُن.

 

8-      پی تا با (پیتابا)

گم شد. از نظرها پنهان شد.

کنایه: قایم کردن چیزی یا شخصی در وقت نیاز.

 

9-      صُلا با!

تمام شد.

*به نظر می رسد از زبان سلری(زبان مهاجران مردم فیروزکوه به سخت سر) باشد.

 

10- وی کِتیر وَلا با

گونه هایش کج شد.

کنایه: ناراضی بودن از انجام کار یا زدن حرفی.

یادآور:

1-      وی لََمچ شِل کِت نی یَه= وی چَکِن وَلا با(بات نی یَه)

گونه هایش شل شده است.

 

10-  لوک لوکا دَکِت!

سوراخ سوراخ بشود!

کنایه: جمله فعلی دشنام

 

11-  می دل پَره گیت (دَرِه)!

دلم پرواز کرد. ( دلم در خیال پرواز است).

کنایه: ترسیدن ناگهانی.

یادآور:

1-      می دل باسِس!

دلم پاره شد.

 

12-  نام فِکِت

نامت از سر زبانها بیافتد.

کنایه: جملع فعلی دَشنام .

*در مقابل آن " نام فِنِکت" است.به نظر می رسد از زبان سلری(زبان مهاجران مردم فیروزکوه به سخت سر) باشد.

نوشته شده توسط محمد ولی تکاسی  | لینک ثابت |