امِه جوردی کوه دَرِه، چُشمِه دَرِه      آبعلی ، سفید آوکَش روخانه، وَژِک تَلِه بُن دَرِه

ییلاق ما کوه و چشمه دارد         چشمه آبعلی، رودخانه سفید آبکش در زیر صخره کوه وَژِک وجود دارد

جوردی دل مَچّد و اَسّانِه نِیَه         جیری میدان دل پودار، جوری میدان دل خانه نیَه

در ییلاق (ده بالا) مسجد و آستانه (امامزاده) وجود دارد-  در میدان پایین ده درخت پو دار و در میدان بالای ده خانه وجود دارد.

مَچّد آینه جوردی محلِ نگینه                 هرکی جوردی بِی یَه، گونه شِمِه آبشار کِمینه

مسجد آدینه در ییلاق مثل نگین است   هرکسی به ییلاق سفر کند می پرسد آبشار شما کدام است؟.

دیودره دیم شیرسنِگی تماشا دَارِه          فلیک دُمِ دریاچه قو هَلِه صفا دَرِه

در کنار دره دیو(سلمل) مجسمه  شیر سنگی تماشایی است   دریاچه قو در محل فیلیک دم (فیل دُم) هنوز هم با صفا است.

سه براره گِه رَجه، لوی گِه تَلِه، باز دشت     سُرخه تَله، تاک و بَرتُل و چاک دشت

کوه سه برادر،کوه مانند دیگ محلّی بنام بازدشت   کوه سرخ، چشمه های منطقه برتُل و محلّی بنام چاک دشت

سماموس و لپاسر و رُسُم سره اَسّاِنِه         هر کی رامسریه ، وَنِه ایشانِه بُدانِه

کوه سماموس و لپاسر و آستانه رستم     هرکسی رامسری است باید اینها را بداند

کوکه گِه،میلجه گِه، زَرج و تُرُنگ تَلا      مِن دامان اُشکل- پلنگ و خرس و گالشه پوسِن کُلا

پرنده کوکو، گنجشک،کبک و قرقاول       سنجاب -پلنگ و خرس میان جنگل(مِن دامان) و کلاه پوستی گالش ها

دیو هِسه، ترشه هلو رُب چِندی مُزِه دَرِه     گزنِه، کوه تَره همرَه  خاردِن چندی مُزه دَره

سیب جنگلی ترش، رب آلوچه ترش چقدر با مزه اند   خوردن گیاه گزنه با سبزی های کوهی چقدر خوشمزه است.

قوپو، سُردِنه، دیو اربَه، گُلاغوزِه همه خوردنی          ییلاق شان و هَمَن، کلّی وسیله، بُردنی

قارچ، توت فرنگی وحشی و خرمالو جنگلی، فندق همه خوردنی اند    برای رفت و آمد به ییلاق وسایل زیادی با خود می برند.

لِرو،کَتل کوتول، میالسک ، هلودانکا ، ترش هلو      همه سوغات بارِن  ترشیجاتِ همره ، یِه کَلِه دو

گل لرو(بی مرگ)، آویشن، زرشک وحشی، آلبالو جنگلی  ، آلوچه ترش            همه ترشیجات را همراه با یک کوزه دوغ سوغات می برند.

 دِبار موجوم، دوشاب حلوا -رُب پاتِن                   لَکِلا-نمد دوتُن، لاوَند و روسری کََموا واتُن

در قدیم از میوه گیاه آقطی(پِلَم) موجوم درست می کردند و دوشاب حلوا از خرمالو جنگلی  و رُب می پختند.                   رختخواب  و نمد می بافتند، چادرشب و کاموا می دوختند.

اَمِه جوردی  جنگل و مه ، کوه و دشت  با صفا دارِه   

هرکی عاشِق طبیعته،  شعر گونِه، ایجه هَمرَه  کار دارِه  

جواهرده ما جنگل و مه، کوه و دشت با صفا دارد      

هر کسی عاشق طبیعت و شاعر است با اینجا کار دارد.(اینجا برایش مناسب است).