ردپای زرتشتیان  در جواهرده یکشنبه نوزدهم آبان ۱۳۹۲ 13:52
منبع: کتاب الکترونیکی " رامسر در آینه گردشگری" تالیف نگارنده
شاید بتوان کل مساحت چند هکتاری جواهرده را در طول مدت چند ساعت پیمود ولی هرگز نمی­توان به رمز و راز موجود در کوه ها-صخره­ ها و بناهای قدیمی آن همچون مسجد آدینه دست یافت. ابن خلدون می گوید دین زرتشت از اورمیه به شدت در مناطق شمال ایران که تابع دین و عقیده خاصی نبودند توسعه و گسترش یافت در برخی از مناطق بجای مانده در جواهرده رد پاهای زیادی از این دین وجود دارد که هر یک شمّه ­ای از تاریخ کهن جواهرده را باز گو می­نماید، نظیر باز راش[1](به روایتی یعنی با زرتشت) ، وَژک[2] و وجود گورهای دو طبقه و اجساد داخل کوزه های بزرگ سُفالی و غیره /. جوارده قبلا به نام جودآهنجان یا جورده تنهیجان خوانده می شد و مرکز یک ایالت حکومتی  به شمار می­آمد که شامل اشکورات ، شرق قله سماموس و سیاهکلرود نیز می شد.


[1] -بازرش =باز راش:  باز به معنای منطقه وسیع و رَش به معنای فرشته عدالت گستر که گورهای گبری زیادی به همراه ابزار جنگی و غیره در این منطقه  کشف شده است.بر طبق نظر دیگری به باز پرنده شکاری اشاره شده و رش از ریشه لغت رز به معنای پرورش و آراستن و یا پرورش عقاب و غیره در این محل اشاره شده است که مورد توجه بزرگان و فرماندهان بود.

[2] - وَژِک : نام پهلوانی است که محافظ آتشکده زرتشتیان بود و بخش مرده ک تله(نشانه وجود آماردها) در آن بر باور قدیمی ترها هر وقت ریزش نماید یکی از بزرگان  سخت سر و جواهرده به دیار باقی خواهد شتافت. وژک با ماسکه دشت بالای آن احتمالا می تواند مسکن ماساگت ها(تیره­ای از سکاهای مهاجر) باشد.

نوشته شده توسط محمد ولی تکاسی  | لینک ثابت |