دعوت گرفتن از افراد مختلف نظیر دوستان و آشنایان و فامیییییییییییییییل ها از روی لیست از قبل تهیه شده همه و همه جهت ارزش گذاشتن به افراد و گاهی اوقات توپ و ترقه در کردن برای برگزاری هرچه باشکوه تر مراسم جشن عروسی می باشد.

http://www.pezeshkanomoomigilan.ir/upload/435214_orig.jpg

در این میان خانم ها نیز داستان جداگانه ای در بین سر و همسر خود داشته که بازگویی یکی از آنها خالی از لطف نیست. بماند مراسم خرید کفش و لباس جدید و جواهرات بستن و ....

لیست مهمانهای یک خانم رامسری برای دعوت به عروسی:

-می جان مار (مادرجان من)

-می قشنگه خاخر( خواهر قشنگم)

-می هنرمند برار زن(زن برادر هنرمندم)

-می عزیز عمو زن(زن عموی عزیزم)

-می زحمت کش دایی زن(دایی زحمت کشم)

-می ماه تیکه خاله کیجا شان(جمعأ یک وانت پُرا بونون) (دخترخاله های مثل ماهم که جمعا یک وانت می شوند)

و ...

***************************

- می تخته سر بوشوسته شومار ( روی تخته بشورم مادر شوهرم)

-می ارمان مًرده     بامرده شوخاخِر(خواهر شوهرم که در آرزوی همسر بمیرد)

-می کَفتاله جاری(کفتار جاری ام)

-می شِل کِت کتیر شو بِرار(برادر شوهر ریزه گیر و همواره نالان و در آه و فغان من)

- می قربان بوشوم شو پَر (عجب مرد نازنینی)( پدر شوهر نازنینم را قربان بروم)

و ....

خانواده عروس را عزیزاللهی ها و  خانواده داماد را ذلیل اللهی نیز می نامند.