پدر: پسرجان ای دانشگاه مِیَن شِمِرِه چی چی یاد دَنِن؟

پدر: پسرجان در داخل دانشگاه به شما چه یاد می دهند؟

فرزند: خیلی چیزها، علمی اجتماعی- فرهنگی و ....

پدر: عزت و احترام به پدر و مادر و بزرگترها چی؟

پدر: عزت و احترام گذاشتن به پدر و مادر هم آیا یاد می دهند؟

فرزند: ای کلمه گِه وَنِه خوشتِرِه خانه دل یاد بگی تی بیم!!!

فرزند: این یک مطلب را باید خودمان در خانه یاد گرفته باشیم.

پدر: دِ چی شمِرِه یاد دَنِن؟

پدر: دیگر چه چیزی به شما یاد می دهند؟

فرزند: مثلن لایه ازن چطوری سوراخ بونِه؟هوای آلوده، دی اکسیدکربن، متان و ...

فرزند: برای مثال لایه ازن چطوری سوراخ می شود؟هوای آلوده، دی اکسیدکربن، متان و ...

پدر: هرکی لاله اوزونِ پاره بوکوردِه  خوشتِرِه بدوجِه. چی دَخلی به شما دارِه؟

پدر: هرکسی لایه اوزون پاره کرد خودش آنرا بدوزد. به شما چه مربوط است؟

فرزند: پَئر مگر ندانِه لایه ازن اگر پاره باباشه امواج خورشید برای انسان سرطانزا بونه. زمین گرمتر بونو و ....

فرزند: پدر مگر نمی دانی اگر لایه ازن پاره بشود امواج خورشید برای انسان سرطانزا می شود. زمین گرمتر می شود و .....

پدر: پسر اینطور حرفهایَه بَنِه کِنار، تی درس بخوان،تلاش بوکون کار درست و حسابی یاد بگیر تا بتونی یِه خانواده بچرخانی نه اینکه یِه نصفی مُثان درس تمانا با دِ هِچ کاری بلد نباشِن تا خوشتِه خرج دَر بیارِن!

پدر:پسر اینطور حرفها را کنار بگذار.درست را بخوان. زحمت بکش کار درست وحسابی یاد بگیر تا بتوانی یک خانواده را بچرخانی نه اینکه مثل برخی ها درس تمام شود دیگر هیچ کاری بلد نیستند تا خرجشان را دربیاورند.

فرزند: چشم. یاد این جمله سعدی دَکِتم(افتادم):

دو کس رنج بیهوده بردند یکی آنکه داشت و نخورد

و دیگری آن که دانست و نکرد.

پدر: مگر نیشناوسی بی (نشنیده بودی)؟

اول بخوار نان و تَرِه -بعدأ بخوار نان و وَرِه (کَرِه)

 تا رنج نکشی گنج نوبونِه!