دکتر: عزیزم چُ تَرِه ، تو خا ککِ مُثان واز کُردِه!

دکتر: عزیم چطور شدی؟ تو که مثل کک می پریدی!

مریض: آقای دکتر مردَرِم، دِ می نفس جار نیَنِه

مریض: آقای دکتر دارم می میرم، دیگر نفس من بالا نمی آید

دکتر: بعد از معاینه کامل ،  تِرِه هِچی نِیَه، یِه کم سرما بُخواردِه  سوتِپ  بیاردِه! چَرِه زودتر نِمه؟

دکتر: بعد از معاینه کامل، تو هیچ چیزت نیست. کمی سرما خوردی، خلط ها راه گلویت را بسته اند و سینه ات خِس خِس می کند. چرا زودتر نیامدی؟

مریض: خدایا، خداوندا ای مار لَه مو دَرشُِه بی!

مریض: خدایا ، خداوندا این بار من از زیربار بیماری در می رفتم !

دکتر: چیَه هَلِه جوانِه، آرزو دارِه؟

دکتر: چه خبر شده. هنوز جوان هستی و آرزو داری؟

مریض: نَه، مو خَنِم امسال پنجکِ گرما بَگِنِم، عید دیدنی مرغانه جنگ و ...

مریض: نه. من می خواهم به آبگرم قبل از تحویل سال بروم. عید دیدنی، جنگ تخم مرغ و .....

دکتر: وَرِس تو مِرِجی سالمتره، شیر و ماست محلی بُخوارده آدِمِه، زو خوبا بونِه.

دکتر: بلند شو. تو از من سالمتر هستی، شیر و ماست محلی خورده ای، خیلی زود خوب می شوی.

مریض: خدایا مِرِه مُحتاج شِل خِه نیسَه(شل خمیر نساء) نوکون

مریض: خدا یا من را محتاج نساء که کارهایش را به آهستگی انجام می دهد نکن.

گفت شما باشد، لطف خدا.

توضیح:

1-     شل خِه نیسَه: خانمی به نام نساء که کارهایش را به کندی و سستی تمام انجام می داد طوری که طاقت فرد طاق می شد(آدمِ  دق دِسَر دَنِه= طاقت آدم طاق می شود= کاسه صبر لبریز می گردد.)

2-     پنجک گَرما: در رامسر قدیم رسم براین بود که جهت زدودن پلیدی ها و رفع درد از بدن در سال آیند ه در مدت پنجک تبری (پنج روز مانده به تحویل سال )به آبگرم معدنی می رفتند تا سالم بمانند.