حدود جغرافیایی تقریبی سخت سر دوشنبه دوازدهم دی ۱۳۹۰ 11:35

"چاپ و تکثیر منوط به اجازه است"

سخت سر (سَغِد سر)

کشور بزرگ پتیش خَوارگُر از زمان اشکانیان و یا شاید اواخر هخامنشیان دارای قسمتی به نام رویان در کاسپیان بود که سخت سر جزئی از آن کشور بزرگ درکنار دریای خزر (آبسکون) به حساب می آمد. سکاهای مهاجر(تورها) از نجد ایران و از طریق جاده کاس ها(جاده پولو)  از راه الموت قزوین وارد سخت سر شده و آثار زیادی از خود برجای گذاشتند(سغل، اِسکَت ، ایمیری و . ..). سکاهای مهاجر دیگری(به نام اُس ها یا اُست ها) نیز ازطریق ساحل شنی از قفقاز گرجستان به این دیار روی آوردند. سکاهای مستقر در کوهستان را کاس سی(گالش ها) و سکاهای مستقر در جلگه و برنج کار را کاس بی می­نامیدند که بعدها به گِل و گِلای(گیل) معروف شدند. آماردها، بابرهای جنگل نشین، بریشی ها و ... نیز در این منطقه سکونت داشته اند. اسماعیلیان از طریق الموت  در590 هجری نواحی اشکورات را متصّرف شده و در این ناحیه قلعه هایی ساختند که آثارشان هنوز باقی است. سادات مؤیدی(الموید بالله) و سپس سادات کیایی(سید رکابزن کیا زیدیه) گرمه رود سخت سر  را بین سالهای 769-750 هجری قمری مرکز ولایت تنکابن قرار دادند. در سال 800 ه.ق سخت سر،  جزء  مناطق حکومتی  بیه پیش قرار گرفت. وجود شیعیان دوازده امامی همچون الثائر بالله (سید ابیض در میانده اوشیان) و خاندان بِسمل(آقا سید محمدبن سید حسین) و مهاجرت آقا میر علی آقاپلاسید (جد سادات پلاسیدی آخوند محله و سادات شهر به دستور شاه عباس صفوی و به احتمال در زمان شاه طهماسب اول)  از اصفهان، و  وجود افرادی چون شیخ الاسلام­ها(آقا میرابوطالب، آقا سید حسین و ...)، آقا میر عبدالباقی، آقا میر عبدالصمد(آقا نجفی)، سکینه آباجی (مادر همسر آقانجفی)، الهیان­ها ، فرید وغیره، سخت سر از مراکزمهم حوزه علمیه جهت تربیت طلاب علوم دینی گردید. با ظهور قاجاريه ، سخت سر و تنكابن از گيلان جدا شد و ولايت مجاور آن مثل گرجيان ، كلاجه كوه (كليج كوه)  و تنهيجان توسعه يافت و نسارود مرز شرقي و قزوين مرز غربي آن شد . تا حدود يكصدوپنجاه سال پيش سخت سر وضع مشخصي نداشت و معلوم نبود تابع گيلان است يا مازندران . سخت سر سالهای زیادی تابع تنکابن بود و  بعد از فرمانروایی افراد مختلف از جمله محمد ولی خان تنکابنی و نوه آن ولی خان دوم خلعت بری(سپهدار اعظم)   و پسرش امیر اسعد و نوه اش اکرم الملک، علی خان کجوری( سالار فاتح)  و تشکیل کمیته ستار جهت کمک  به میرزا کوچک خان جنگلی و... در نهایت تا مدتها تحت حاکمیت خاندان خلعت بری قرار داشت. با خرید املاک حاکمان و مردم  توسط بنیاد پهلوی اول از سال 1310 ه.ش به بعد ساخت خیابانها ،کاخ مرمر و بیمارستان در مجموعه شهر گردشگری و احداث فرودگاه،  بناهای اداری( نظیر شهربانی، پست و مخابرات مرکز خودکار تلفن در کنار بیمارستان)، دبستان اردیبهشت(1317ه.ش)  و ساختمانهای هتل قدیم و جدید، کازینو(توسکا سرا) و پروژه شهرک چهارصد دستگاه با معماری به سبک اروپایی توسط مهندسین مجرّب و شرکتهای خارجی آغاز و چهره شهر دگرگون شد. در سال 1314 ه.ش نیز نام سخت سر به رامسر(محل آسایش و آرامش برگرفته از نام ایزد رام در آیین میترائیستی) تغییر یافت و با شروع اولین کنوانسیون بین المللی تالاب ها در سال 1349 ه.ش رامسر به عنوان عروس شهرهای ایران در جهان و شهر نمونه گردشگری معروف گردید.
نوشته شده توسط محمد ولی تکاسی  | لینک ثابت |