پدر: چیکار وَنِه بوکونی ای خرابِه سیگاره تَل دو یه

پدر: این سیگار بد را می خواهی چکار کنی.دود تلخ را

پسر: مِرِه آرام کانِه

پسر: به من آرامش می دهد

پدر: هیچ آرامشی مثل چایی بعد از کار سخت مَزِه نَدَره

پدر: هیچ آرامشی مثل چای خوردن بعد از انجام کار سخت مزه ندارد

پسر: کمنِه کار !!!!!!   سخت باشِه یا آسان

پسر: کو کار!!!!!! سخت باشد یا آسان

پدر: اَمِه چایی باغ –پَرتِقال باغ بِدَر هرچی دَر بیَردِه نصف نصف

پدر: باغ چای و باغ مرکبات مان را نگهداری کن هر درآمدی داشت نصف نصف شریک باشیم.

پسر: مو خا بَلَد نِیَم

پسر: من که بلد نیستم

پدر: اَمِه مَگر مارِه شکم دِل یاد بَتیم- کار بُکُردیم زحمت بَکِشیم یاد بَتیم

پدر: مگر ما در شکم مادر خود اینها را یاد گرفتیم- کارکردیم زحمت کشیدیم و یاد گرفتیم

پسر: خا بِدَه باغ دِل یه چرخی بزنِم  تِرِه گونِم

پسر:چشم- بگذارید در باغ گردش کنم به شما می گویم

پدر: باش پسر   تی کارهَم هِچی وَنِ کَنِه

پدر: برو پسر    کار تو هم چیزی نمی شود(هیچ کاره می شوی)

پسر بعد از گردش در باغ و خوردن چند پرتقال به خانه برگشت و گفت:

پسر : پَر جان دوگ شوب باد بَزِه با  اَمه گَتِه پرتقال دار هال بیشکِسِه

پسر: پدر جان در اثر وزش باد دیشب شاخه درخت پرتقال بزرگ ما شکست

پدر: تی کاره  از همین اَلَن تونی شروع بوکونی

پدر:کارت را از همین حالا می توانی شروع کنی

پسر: سیگار مِرِه زو پیرا کُردِه دِ زور نِدَرم

پسر: سیگار من را زود پیر کرده و دیگر قوتی ندارم

پدر: مِهی یَه هر وَقت از آب بگیری تازَه

پدر: ماهی را هر وَقت از آب بگیری تازه است.