تئاتر رادیویی گیلکی(10) =دِل مَنِ گُدِه دوشنبه دوم خرداد ۱۳۹۰ 3:23
 پسر:امه خواستگاری شان هم وَکِتِه میرزا کینِ تُشک

پسر: خواستگاری رفتن ما هم مثل درمان دمل پشت میرزا شده و خیلی طول کشید

مادر: پسر دل بِدَر گل بِچین

مادر: پسر صبر کن تا گل بچینی

پسر: دِ چندی بَسّم؟

پسر: چقدر تحمل کنم؟

مادر: شیره تره حلال نوکانِم اگر می خواخر زایَه ناباری!دوگروز تی خاله گوته: امه خانه دل چراغ خا شمره سو نوکانه!

مادر: شیر را بر تو حلال نمی کنم اگر با خواهر زاده من ازدواج نوکنی! دیروز خاله ات می گفت: چراغ خانه ما که برای شما نور نمی دهد!

پسر: اون جای خواهر مویَه !

پسر: او جای خواهر من است!

 "تو نگو وَچِه یه جای دیگه فَک بَنَه دَشتَه"

نگو پسره در جای دیگری رفت و آمد داشت و دختر دیگری را می خواست

پدر: پسرجان وقت رد باباشه دره پرت باباشه

پدر: هر چیز وقتی دارد

پسر:آقاجان مو فلان همسادِه کیجایَه خَنِم. هم قشنگه هم تحصیلات دَرِه

پسر: پدرجان من دختر فلان همسایه را می خواهم هم زیبا ست و هم تحصیل کرده است

پدر: یار تِرِه بِخواه بی وی سرو کین کاه بی

پدر: یار باید تو را بخواهد حتی اگر از مال دنیا چیزی نداشته باشد

مادر: یار اگر تِرِه بِخَه  تا اُ سَرِه دونیا هم تی همرَه هَنِه

مادر: یار اگر تو را بخواهد تا آن طرف دنیا هم با تو می آید.

پسر: مو الن دِ ایجباری شی بِمَم- یه هنر درم -نجاری هم بَلَدم وَنِه تشکیل زیندگی بَدِم

پسر: من از سربازی برگشتم-یک هنری دارم-نجاری هم بلدم و باید زندگی خود را بسازم

مادر: کمی نرم شده بود و گفت :

خا امره بگو کیجا ماره سالگرد کی بونه؟ کیجا وَنِه مار دِشتِه بی تا راه و رسم شوهر داری وِرِه یاد بَدِه

مادر:خوب بگو سالگرد مادر چه وقتی است؟دختر باید مادر داشته باشد تا راه و رسم شوهرداری را به او یاد بدهد.

پسر: 40 روز دیگَه

پسر 40 روز دیگر

پدر: دل مَن گُدَه  وَرِس بیشیم

پدر: غصه سر دل من پاشو برویم.

پسر: کوجار؟

پسر:کجا؟

پدر: مغازه کرایِه بوکونیم . وَچَه کار بوکون تا مُرُدُم تِرِه زن بَدِن

پدر: مغازه کرایه کنیم. پسر کار بکن تا مردم به تو زن بدهند.
نوشته شده توسط محمد ولی تکاسی  | لینک ثابت |