منبع: اله تی تی گیلان
http://nnnn.blogfa.com/post-80.aspx
 
جنگل های سرسبز رامسر
نیز  بازمانده جنگل های هیرکانی بوده و از دوران سوم زمین شناسی شکل گرفته اند. گونه های مقاوم بجامانده از دوران یخ بندان تاریخی به عنوان میراث معنوی منطقه بوده و هر فعالیتی در جهت تخریب آنها با عنوان تخریب ساختار طبیعی و ازبین بردن رویشگاههای طبیعی است که توسط  نهادهای مردمی همچون جمعیت نگاه سبز-و ادارات دولتی نظیر منابع طبیعی قابلیت پیگیری را دارد.

 
شاید بارها به مطلبی در مورد جنگل های هیرکانی یا خزری برخورد کرده باشید و این سوال برایتان پیش بیاید که چرا این نواحی رویشی دارای اهمیت زیادی می باشند ؟
به طور کلی ناحیه رویشی هیرکانی همچون نوار سبزی حاشیه جنوبی دریای خزر و نیمرخ شمالی رشته کوه البرز را می پوشانده جنگل های شمال ایران را کهن ترین جنگل های جهان می دانند زیرا که قدمت این جنگل ها به دوران سوم زمین شناسی باز می گردد از نظر ذخایر ژنتیکی و تنوع گیاهی دارای ویژگی های منحصر به فردی هستند و دارای ارزش های زیست محیطی و اقتصادی بالایی می باشد که در زمره میراث طبیعی جهانی محسوب می گردد. این ناحیه رویشی که از آستارا در استان گیلان تا گلیداغی در استان گلستان را در بر می گیرد حدود 13.7درصد معادل 1967316 هکتار از جنگل های کشور را در برگرفته است این ناحیه رویشی به خاطر حاصلخیزی خاک تغییرات دما و بارندگی های متعدد گونه های گیاهی زیادی را در خود جای داده به نحوی که بیش از 80گونه درختی پهن برگ 4 گونه سوزنی برگ و 50گونه درختچه ای تاکنون در آن شناسایی شده که غالبا از تیپ های راش،ممرز،بلوط،افرا،توسکا و آمیخته تشکیل شده است .جنگل های این ناحیه به صورت نسلی دست نخورده و سالم کمربندی از درختان خزان کننده دوران سوم زمین شناسی را تشکیل می دهند که سه میلیون سال قدمت دارند.
 
اما عوامل نابودی این جنگل ها کدامند؟
در دهه های اخیر قاچاق چوب،ساخت ویلا و کارخانه های صنعتی،جاده سازی،آتش سوزی،چرای دام،زباله و... از جمله عواملی بودند که موجب از بین رفتن این میراث گرانبها شده اند.
 بی شک تنها زمانی می توان حافظ اینگونه از سرمایه های طبیعی بود که به اهمیت جنگل در سلامت زمین پی برد و آن را به عنوان منبعی موثر در زندگی بشر دانست و به راستی تا زمانیکه تفکر تخریب در ذهن ها پرورش داده شود نمی توان جز نابودی این دسته از سرمایه ها شاهد عملکرد دیگری بود.
نوشته شده توسط محمد ولی تکاسی  | لینک ثابت |