ترانه گیلکی رامسری:

عزیز دامان بوشا نگار پریشان او دامان که پر از جن و گرازانه

نگار تا کی ونی باشه هراسان عزیز ره , وره همچو دو چشمانه

یکی راه من دره عزیز ندانه نگار دانه وی دل هم شادمانه

عزیز بیه نگار دل خونا با بهار بومه بوشا عزیز نومابا

هنه عزیز اووقت آفتاب بیه جار هنه عزیز مره چو آب نمایانه

"نگار چم آو باخشته دریایه مانه کی هنه عزیز؟"

با تشکر از فرهیخته گرامی آقای حسن رحیمیان

خودت گفتی وعده در بهار است / بهار آمد دلم در انتظار است

بهار هر کسی عید است و نوروز / بهار عاشقان دیدار یار است . . .