http://www.lavasanclimb.com/wp-content/uploads/2014/05/somamos.jpg

سُماموس یا قله سمام نام قله‌ایست با ۳۶۸۹ متر ارتفاع، مرتفع‌ترین قلهٔ مشرف به دریای مازندران است.

گيلان جان، ايلميلی سورخ ِ قبايه
سُماموس تی چومه، دؤلفک تی پايه
هزاران گب داره تی کاس ِ دريا
بنازم تی چومه، تی دست و پايه
م.مَندج (سید مجتبی روحانی)

http://espilat.com/new/wp-content/uploads/2015/05/IMG_1134.jpg

چکاد سوماموس یا سماموس دارای چهار قله است که بلندترین آن در غرب قرار دارد. قله‌های شرقی آن شامل سرخ تله و قله زلزلان دشت و سه برار رژه (رجه) است. به نظر می‌رسد که نام این شرقی‌ترین بخش نام خاص و ویژهٔ آن نباشد، بلکه اشارهٔ مردم جورده (جواهرده کنونی، چون جورده در برابر جیرده به معنای بالا ده‌است) رامسر به سه قله‌است، زیرا رژه یا رجه در زبان محلی به معنای قله و ردیف یا ایستاده و به نظم درآمده نیز به کار رفته‌است ∗ که در این صورت به معنای سه برادری است که ردیف و در کنار هم به رژه ایستاده‌اند؛ بنابراین کاری که برخی انجام می‌دهند و بر سر یکی از قله سه نماد سنگی و ردیف می‌سازند، مفهوم درستی پیدا نمی‌کند. بر این پایه‌است که برخی بر این باورند که مردم جواهرده با اشاره به سه قله و چکاد شرقی سماموس یعنی قله‌هایی که از جورده به چشم می‌آید و کاربرد نام سه برار رژه این سه چکاد سماموس را اراده می‌کنند.

راهنمای برنامه آفرود(off road)

مسیر رفت : تهران ، کرج ، قزوین ، رازمیان ، گرسماسر و جواهرده.

مسیربرگشت : جواهرده ، رامسر ، شهسوار ، جنگل 3000 ، طالقان ، کرج ، تهران.

http://www.endurooffroaders.com/wp-content/uploads/2016/06/Ghazvin-Samamoos-Javaherdeh-15-Khordad-1395-2016-21-1024x768.jpg

http://www.endurooffroaders.com/wp-content/uploads/2016/06/Ghazvin-Samamoos-Javaherdeh-15-Khordad-1395-2016-4-1024x576.jpg

رزرو مکان و بلیط تور های رامسر گردی( خانوادگی و گروهی):

TEL: 09366348680

خر خُفته هیچ جو  نِدارِه!

mwtokasi@yahoo.com

اَلَن چند سالِه که مو هرجا شونِم وینیم: "پَئر شونو کارِه  وَچِه دارِه(داس مخصوص دروی برنج) جا دَنِه". این یعنی این که جِوانَم جِوانای قدیم. تا سر چَرخَه دِبی، شان(می­رفتند) قاصدی وَگِرِسنابان(بر می گشتند). بی مزد و بی ­منّت. اَلَن جوانِشانِ دَست یِه لیوان آو هم هِگیت نِشَنِه تا چه بَرسِه تِرَرِه یِه کاره درست و حسابی انجام بَدِن وی دل دِ وَنگ دِنی بی!

چند سال پیش وَچگِه پا بیشکسِ با  وی پَئر(پدرش) وِرِه کولِ گیت بابُرده درمانگاه تا وی پایَه گچ بَتِن. به این امید که" پسر هنگام پیری دست پدر را بگیری"! ولی افسوس!

بعضی جوانِشان تا لِنگ ظهر خاسَنِن اَمِه وَرَسَنِن گونن: مار(مومَه) ناهار چی دِریم؟

مار هم گونِه : تُف بر حیای تو بی یَه! اَلَن 2 ساعت از ظهر هم بگذشته. هوتو خاتِنِه بی(می خوابیدی) تا شَنسَه سَر(غروب). نماشتِه سر(سر شب) تی پَئر هَمرَه شام خواردِه!

 پَئر هم خسته و کوفته زمین سر خانه هَنه با گونِه: پسر تا چقدر بی­عاری و بیکاری؟ از فردا باش خوشتِه روزی دُمال. مو دِ تِی خرجی یَه  دَ  نوتونِم. " خر خُفته هیچ جو نِدارِه!".